Historia Kaplicy w Kamesznicy z szaleństwem w tle

Położona jest 

na terenie rzymskokatolickiej parafii pw. Najświętszego Imienia Maryi Panny w Kamesznicy,  na wzgórzu usytuowanym na skraju parku dworskiego należącego do zespołu dworskiego Potockich. 

Początkowo Kaplica nosiła nazwę pod wezwaniem św. Teresy (na część Teresy Potockiej), ale jeszcze sami Potoccy zmienili jego wezwaniem, poświęcając kaplicę Matce Boskiej Szkaplerznej, i tak zostało po dziś dzień.
Świątynia została rozbudowana w latach 50. XX w. Podczas odpustów, przybywali i nadal przybywają do niej pielgrzymi z okolicznych wiosek, wierząc w cudowną moc Matki Boskiej Szkaplerznej, której stary piękny obraz wisi w ołtarzu oraz w uzdrowicielską moc wody ze źródełka. Woda ta uzdrowić miała wzrok hrabiego Marcelego Potockiego, któremu przemywano nią oczy kilka razy dziennie, a także wielu mieszkańcom okolicznych wiosek.
Czy uzdrowicielska moc źródełka faktycznie działa, to już zależy od wiary każdego z nas. Warto jednak zobaczyć ten malutki stary kościółek, stanowi on bowiem piękną ozdobę zabytkowego kamesznickiego parku.

Kościółek zbudowano w 1851 r. w miejscu, w którym – wg legendy – w krzewie dzikiej róży hrabinie Teresie ukazała się postać MB. Obiekt rozbudowano w latach 50. XX w. W ołtarzu głównym znajduje się obraz MB Szkaplerznej, a nieopodal płynie cudowne źródełko

Z powstaniem kaplicy M.B. Szkaplerznej wiąże się ciekawa i zarazem dramatyczna historia. 

Fundatorami Kaplicy byli hrabia Marceli Potocki i jego żona Teresa, których herby wyryto na tablicy wmurowanej w zewnętrzną scianę prezbiterium. Pierwotnie kaplica nosiła wezwanie jej patronki. Z powstaniem kaplicy łączą się plotki o napadach szaleństwa Potockiego, ktory miał w momentach narastającej frustracji pogarszającym sie stanem swojego wzroku ganiać za swoją żoną ze strzelbą , a raniwszy ją , opamiętać się i jako pokutę kazać wystawić w tym miejscu kaplicę. Według innej wersji fundatorką była sama hrabina, co miało wywołać atak szału Potockiego z powodu nierozsądnie wydanych pieniędzy. Kaplica przeznaczona była do użytku prywatnego. W późniejszym czasie kaplica została rozbudowana o dodatkowe pomieszczenie od północy, przy prezbiterium. W latach 70-tych XXw. w zachodniej części ściany południowej dodano dzwonnicę z kruchtą w przyziemiu. Zmieniono też więźbę dachową i pokrycie. Wnętrza zyskały w ostatnim czasie nową dekorację malarską.

Kaplica Matki Boskiej Szkaplerznej nie jest ogólnodostępna. Otwierana jest jedynie w dzień odpustu Matki Boskiej Szkaplerznej, 16 lipca.