Leży w dolinie potoku Szare, na wysokości
400-600 m n.p.m. Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od wydarzenia opisanego przez Andrzeja Komonieckiego: „(...) iż tam 150 owiec zapadło się na tym miejscu i pozdychało od zimy i głodu i szare tam po nich pole zostało”. W 1672r. wieś liczyła 20 gospodarstw i 170 mieszkańców, którzy oprócz prac w lesie zajmowali się głównie pasterstwem.
Herbem Szarego są trzy podkowy. Szare liczy około 1000 mieszkańców i stara się rozwijać pod względem turystycznym.
Szare, według wójta żywieckiego Andrzeja Komonieckiego nazywane również Śmierlawką, powstało ok. 1625 roku - prawdopodobnie przez podniesienie przez królową Konstancję do rangi wsi starszej osady wołoskiej. Na terenie tym osiedleni zostali również chłopi z Lipowej, których ziemie zabrał w 1608 roku Mikołaj Komorowski, tworząc lipowski folwark. Szare było wsią zarębną i należało do klucza folwarcznego Węgierskiej Górki. Jego mieszkańcy byli zobowiązani m.in. do "wyrabiania" w lasach określonej ilości drewna i spławiania go Sołą do Żywca lub Krakowa.
W 1672 r. wieś liczyła 20 gospodarstw i 170 mieszkańców, oprócz prac w lesie zajmujących się głównie pasterstwem. Według inwentarza z 1817 r. należało do niej 366 polan o łącznej powierzchni ok. 820 ha. W XIX w. działał tu prymitywny zakład produkujący tekturę.
.7 października 1940 r. w ramach hitlerowskiej Saybusch - Aktion (Akcja Żywiec) wysiedlono z Szarego 58 polskich rodzin (318 osób), osiedlając na ich miejsce 18 rodzin (70 osób) niemieckich. Wyzwolenie wsi nastąpiło 6 kwietnia 1945 r., lecz na odległej o parę km na południe górze Szklanówce okrążone oddziały niemieckie broniły się aż do końca kwietnia.
W 1948 roku z miejscowości wyodrębniły się Laliki.