REKLAMA

 REKLAMA

Robert Piętka

REKLAMA

pracaEL 600x245 beskidlive

REKLAMA

jacek jarco

 

Ta, która serce ma w herbie

Ta, która serce ma w herbie

Z pewnością nie

jest trudno wywnioskować z tytułu, która z gmin jest bohaterką tego artykułu. Mowa oczywiście o Milówce, czyli tej, która ma w herbie serce przebite dwiema strzałami.

Początki osadnictwa na Żywiecczyźnie giną w pomroce dziejów.  Milówka powstała prawdopodobnie w drugiej połowie XV w., jako osada w pobliżu traktu wiodącego z Krakowa i Wieliczki na Węgry. Istnieje kilka wersji powstania nazwy miejscowości. 

Andrzej Komoniecki w "Dziejopisie Żywieckim" podaje: "Milówka - od miłego łowu, od którego miejsca w lasy miła łowu była, gdy panowie przedtym będący na łowie tam jeżdżali". Także od rzeki nazwanej Milówka, która płynie od hal Suchej Góry i od Prusowa.

Istnieje także legenda, która mówi: Królewicz węgierski zapragnął pobrać się z polską góralką, w której się zakochał, lecz miał obowiązek uczynić to jedynie na ziemi węgierskiej. Jednak góralka z miłości do ojczystych gór nie chciała ich opuszczać. Dlatego też zakochany królewicz znalazł rozwiązanie. Skoro panna nie chciała jechać na węgierską ziemię to ziemia przyjechała do niej. Ślub wzięli na "węgierskiej ziemi" - stąd powstała Węgierska Górka, orszak królewicza stał o milę od tego miejsca - stąd powstała Milówka, natomiast rycerze biesiadowali w miejscu dziś zwanym Rycerką.

Można ją też tłumaczyć jako nazwę dzierżawczą lub patroniczną od imenia Miłek, Miłosław - założyciela osady. W odnalezionych dokumentach występuje nazwa Miłówek jako forma przejściowa do współczesnej nazwy.

 REKLAMA

Przeczytaj także