Noty identyfikacyjne od Prezydenta RP

Po  poszukiwaniach archeolodzy znaleźli oprócz kilku fragmentów połamanych ludzkich kości, dwie łuski nabojów do pistoletów produkcji rosyjskiej oraz fragmenty skórzanych butów typu wojskowego. Zdaniem archeologów, fragmenty kości są zniszczone w sposób, który pasuje do teorii wybuchu, czyli okoliczności, w jakich Urząd Bezpieczeństwa zamordował żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego.

 

Uroczysko Hubertus, zwane też Polaną Śmierci, jest symbolem mordów, których UB dokonało jesienią 1946 r. na  żołnierzach Narodowych Sił Zbrojnych z oddziału Henryka Flamego ps. Bartek.

Żołnierze „Bartka” zostali podstępem zwabieni przez Urząd Bezpieczeństwa na Opolszczyznę z Podbeskidzia, gdzie walczyli i skąd pochodzili. Operacja miała kryptonim „Lawina”. Obiecano im przerzut na Zachód. Transport żołnierzy Henryka Flame zorganizowało jednak UB. Pod Barutem, na uroczysku Hubertus, żołnierzy stłoczono w stojącej tam stodole i wysadzono w powietrze.

W lesie pod Starym Grodkowem ekipa  IPN odkryła po 4 latach poszukiwań szczątki  żołnierzy Henryka Flamego ps. „Bartek”. Partyzanci z Narodowych Sił Zbrojnych mieli tam zostać podstępem zgładzeni przez funkcjonariuszy NKWD i UB pod koniec lata 1946 roku.

 

Przypominamy - w listopadzie 2016 roku wiceprezes IPN prof. Krzysztof Szwagrzyk spotkał się  w Węgierskiej Górce  z członkami rodzin żołnierzy „Bartka”. Przyszło kilkadziesiąt osób. Jednym z celów spotkania było pobranie materiału genetycznego do badań porównawczych.

Biogramy odnalezionych i zidentyfikowanych ofiar totalitaryzmów z Żywiecczyzny.

Franciszek Konior pseud. „Rekin”.

Urodził się 30 marca 1926 r. w miejscowości Cięcina w powiecie żywieckim. W latach 1945 – 1946 był żołnierzem zgrupowania Narodowych Sił Zbrojnych pod dowództwem Henryka Flame pseud. „Bartek” działającego na terenie pow. bielskiego, cieszyńskiego, żywieckiego i pszczyńskiego. Został zamordowany w wyniku operacji „Lawina” przeprowadzonej przez organy bezpieczeństwa we wrześniu 1946 r. Szczątki Franciszka Koniora ostały odnalezione w marcu 2016 r. podczas prac prowadzonych przez IPN na terenie Starego Grodkowa w woj. opolskim.

Józef Maślanka pseud. „Borsuk” ur. 6 października 1921 r. w Ciścu w powiecie żywieckim.

Karol Maślanka pseud. „Tygrys” ur. 22 października 1923 r. w Ciścu w powiecie żywieckim.

Obaj bracia byli w latach 1945 – 1946 żołnierzami zgrupowania Narodowych Sił Zbrojnych pod dowództwem Henryka Flame pseud. „Bartek” działającego na terenie pow. bielskiego, cieszyńskiego, żywieckiego i pszczyńskiego. Zostali zamordowani w wyniku operacji „Lawina” przeprowadzonej przez organy bezpieczeństwa we wrześniu 1946 r. Zniszczone w wyniku eksplozji szczątki jednego z braci zostały odnalezione w marcu 2016 r. w wyniku prac prowadzonych przez IPN na terenie Starego Grodkowa w woj. opolskim. Na podstawie badań genetycznych nie można jednakże określić, do którego z braci Maślanków należą zidentyfikowane szczątki.

Michał Pajestka pseud. „Leszczyna”

Urodził się 11 sierpnia 1925 r. w miejscowości Cisiec w powiecie żywieckim. W latach 1945 – 1946 był żołnierzem zgrupowania Narodowych Sił Zbrojnych pod dowództwem Henryka Flame pseud. „Bartek” działającego na terenie pow. bielskiego, cieszyńskiego, żywieckiego i pszczyńskiego. Został zamordowany w wyniku operacji „Lawina” przeprowadzonej przez organy bezpieczeństwa we wrześniu 1946 r. Zniszczone na skutek eksplozji szczątki Michała Pajestki zostały odnalezione w marcu 2016 r. podczas prac prowadzonych przez IPN na terenie Starego Grodkowa w woj. opolskim.