Największa Koronka Świata!

Największa Koronka Koniakowska Świata

powstała w 2013 r. Inicjatorem i pomysłodawcą powstania największej serwety i wpisania jej do Księgi Rekordów Guinessa była Lucyna Ligocka – Kohut z Gminnego Ośrodka Kultury w Istebnej, która pozyskała środki z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na realizację tego pomysłu. Z pomocą Zuzanny Gwarek z Muzeum koronki koniakowskiej/Izby Pamięci Marii Gwarek, znalazła odpowiedni zespół mianowicie: Martę Haratyk z jej trzema córkami Renatą Krasowską, Danutą Krasowską, Mariolą Legierską i ich przyjaciółką Urszulą Rybką. Koronka miała być okrągła na 5 metrów średnicy. 

 

 

Projektem koronki zajęła się Marta Haratyk, która wymyśliła wszystkie elementy, kompozycję i wykończenie całości. Wykonanie serwety zajęło paniom 5 miesięcy (od kwietnia do sierpnia 2013 r.), heklowały tzn. szydełkowały ją w domu pani Marty w malutkim pokoju, co stanowiło dodatkowe utrudnienie, gdyż nie mogły rozłożyć jej w całości. Serweta została wykonana z  tureckiej bawełnianej nici  tzw. kordonku w kolorze kremowym, w rozmiarze 50. Zużyto ponad 50 km nici, a koronka waży 5 kilogramów. Największa Koronka Koniakowska Świata ma 5 metrów średnicy. 

 

Po skończeniu prac w sierpniu, dwa tygodnie przed Dniami Koronki Koniakowskiej 2013, podczas których miało nastąpić oficjalne jej odsłonięcie, serwetę przeniesiono do budynku strażnicy w Koniakowie Centrum. Tam wpierw została wyprasowana, a potem  przyszyta do czarnej agrowłókniny, która stanowi dla niej tło. 

 

18 sierpnia 2013 r. podczas Dni Koronki Koniakowskiej została po raz pierwszy zaprezentowana szerokiej publiczności oraz wpisana do Księgi Rekordów Guinessa. Koronka jest własnością Gminnego Ośrodka Kultury w Istebnej, gdzie na co dzień można ją oglądać.

 

Specyfika szydełkowania koronki polega na tym, iż każdy motyw serwety zwanej również koronki wykonywany jest oddzielnie. Koronczarki musiały obliczyć i wyobrazić sobie już na początku swojej Pracy, jakiej wielkości będą kolejne elementy, by spięte w całość pasowały i stworzyły równą kompozycję w kształcie koła. W przypadku rekordu układ i rodzaj elementów został zaprojektowany przez Martę Haratyk. Każda z pięciu pań najpierw uszydełkowała oddzielnie poszczególne motywy w ilości potrzebnej według obliczeń i kolejno zostały odpowiednio połączone, by tworzyły całość koronki (serwety).

Rekord był dokumentowany fotografiami, przedstawiającymi coraz to większą serwetę.

Celem pobicia rekordu była przede wszystkim popularyzacja dziedziny rękodzieła ludowego, jaką jest koronka koniakowska. Nobilitacja tej niezwykłej twórczości ludowej, pokazanie mistrzyń szydełka i tajników ich warsztatu, a także upowszechnienie informacji na jej temat. Rekord przyczyni się do ochrony, kultywowania i promocji kultury beskidzkiej Trójwsi to znaczy Istebnej, Jaworzynki i Koniakowa.