W Dolinie pełnej krokusów i pasterskich szałasów

Najdłuższa, bo licząca

aż 10 kilometrów. Dolina Chochołowska.  Trud marszu wynagrodzą nam wspaniałe widoki. Wielką atrakcją jest wiosenny (kwiecień, maj) fioletowy dywan krokusów na Polanie Chochołowskiej. Położona jest na wysokości 1090–1150 m n.p.m. Jest to największa polana w polskich Tatrach i jedna z największych w całych Tatrach. Dawniej była jednym z głównych ośrodków pasterstwa. Była koszona i wypasana, pasiono tutaj owce i bydło. W 1930 r. stało na niej 60 różnego rodzaju budynków; szałasów i szop, stodół z sianem. 

 Różne jest też pochodzenie geologiczne doliny. W górnej części, powyżej Wyżniej Bramy Chochołowskiej dominują formy geologiczne wytworzone przez lodowiec, w części dolnej, gdzie nie sięgał lodowiec, powierzchnia modelowana była głównie przez zjawiska krasowe. Efektem tych zjawisk krasowych są również liczne jaskinie,  jednak żadna z nich nie nadaje się do udostępnienia turystycznego.

 Dzięki występowaniu w dolinie dużej powierzchni polan i hal, stała się ona największym ośrodkiem pasterstwa w Tatrach. W 1930 r. 70 juhasów wypasało na niej ok. 4000 owiec, ponadto 280 pastuchów wypasało bydło. Ogromna też była liczba szałasów, bacówek i szop. Często pomieszkiwali w nich zbójnicy.

Na Polanie, na wysokości 1146 m n.p.m., znajduje się największe w Tatrach schronisko, czynne cały rok. Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej zostało wybudowane w latach 1950-53 (poprzednie zostało spalone przez Niemców w 1945 r.) i zasilane jest prądem pochodzącym z leżącej nieopodal elektrowni wodnej, wykorzystującej siłę Jarząbczego Potoku.

W Dolinie Chochołowskiej obowiązuje zakaz ruchu pojazdów mechanicznych. Z Zakopanego można własnym środkiem transportu bądź autobusem czy busem dojechać do Siwej Polany, gdzie znajdują się płatne parkingi. Dalej należy iść pieszo albo przesiąść się na rower, do kolejki turystycznej (dojeżdża do Polany Huciska, kursuje co pół godziny) lub bryczki (dojeżdża do Polany Chochołowskiej).